ദയാവധം

ഇന്നലെയും ഉറങ്ങിയില്ല.
എന്തിനു ഇന്നലെ?
ഉറക്കംഎന്നെ വിട്ടുപോയിട്ടു
നാളുകൾ ഏറെയായല്ലോ!

സഹിക്കാൻ പറ്റാത്ത
വേദനകൊണ്ട്
പുളഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ നീ?
ഉറക്കം വരാതെ തിരിഞ്ഞും
മറിഞ്ഞും കിടക്കുമ്പോൾ
ഒരൊറ്റ രാത്രി തീരാൻ
ഒരു യുഗം വേണ്ടിവന്നത്
അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ നീ?
വേദന സംഹാരികൾ
വായിലേക്ക് വച്ചുതരുമ്പോൾ
നീ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു
ഒരു മണിക്കൂറെങ്കിലും
ഞാനൊന്ന് അനങ്ങാതെ
കിടന്നിരുന്നെങ്കിൽ...
എങ്കിൽ നിനക്കൊന്നു
തലചായ്ക്കാമായിരുന്നു!
അവസാനം നീയത് കണ്ടെത്തി
എന്നെയും കൊന്നു
നീയും ചാവുക!
എല്ലാവേദനകളും
അതോടെ തീരുമല്ലോ!
എന്നിട്ടു രണ്ടുപേർക്കും
ആത്മാക്കളുടെ ലോകത്തു
ഇഷ്ടം പോലെ ഇണചേർന്ന്
കുഞ്ഞുങ്ങളെ പെറ്റുകൂട്ടാം
എന്നും നീ പറഞ്ഞു.
എങ്കിലും എനിക്കിപ്പോൾ
ചാകാൻ തോന്നുന്നില്ല.
എനിക്ക് ദയാവധം വേണ്ട
ഒരു ദിവസമെങ്കിൽ ഒരു ദിവസം
എനിക്കീ ഭൂമിയിലെ ജീവിതം
നീട്ടികിട്ടണം..
ദയാവധത്തിന് അപ്പുറം
നമ്മൾ എന്താകും
എന്നത് നിനക്കെന്നപോലെ
എനിക്കും അറിയില്ലല്ലോ!
പകരം എന്റെയീ വേദനയെ
അനുഭൂതിയാക്കി മാറ്റാൻ
നീയൊരു മരുന്നുമായി വരൂ.
നാളത്തെ പുലരി
നമ്മുടേത് കൂടിയാവട്ടെ!
***************************
അനിത പ്രേംകുമാർ