കവിത
അനിത പ്രേംകുമാര് , ബാംഗ്ലൂര്
ഏപ്രില് മാസം ഇത് , വേനൽ കഠിനമായ്,
മാവുകൾ, പ്ലാവുകൾ , കായ്ച്ചു നിൽക്കൂ .
പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞിട്ട് കൂട്ടുകാര് വന്നെത്തി ,
"പാള വണ്ടീ"* ലൊന്നു ചുറ്റീടെണം !
പച്ച മാങ്ങ തിന്നു വെള്ളം കുടിക്കവേ,
അമ്മൂമ്മ ചൊല്ലുന്നു " അരുത്, മോളേ"
വയറിനു കേടിതെ ന്നറി യാത്തകൊണ്ടല്ല ,
ഉണ്ണി മാങ്ങയ്ക്കെന്തു സ്വാദാണെന്നോ!
പലതരം മാമ്പഴം ഉണ്ടെങ്കിലും അതില്,
നാട്ടു മാങ്ങയ്ക്കെന്തു മധുരമാണ്!
മാവിൻ ചുവട്ടിലായ് കാത്തു ഞാൻ നിൽക്കവേ ,
കാറ്റൊന്നു വീശുന്നു , അടരുന്നു, മാങ്ങകൾ---
കൊന്നകൾ പൂത്തിതു , സ്വർണ്ണ വർണ്ണ ങ്ങളായ് ,
വന്നുവല്ലോ വിഷു, ആഘോഷമായ് --
വയലിലെ വെള്ളരി മൂത്തു , പഴുത്തല്ലോ ,
സംക്രമത്തിന് നാള് വിളവെടുപ്പ് ---
കൊന്നയും, മാങ്ങയും , വെള്ളരി, ചക്കയും,
കോടി മുണ്ടും നവ ധാന്യങ്ങളും.
കോയക്ക, കണ്ണാടി, സ്വർണ്ണവും , വെള്ളിയും
എല്ലാമൊരുക്കുവാൻ കൂടി ഞങ്ങൾ --
ബോംബുകൾ, ഓലപ്പടക്കങ്ങൾ , കാന്താരീ,
പൂക്കുറ്റി , ചക്ക്രങ്ങൾ , കമ്പി ത്തിരി.
പൂത്തിരി കത്തുന്ന നേരത്തെന്നനിയന്റെ
കണ്കളിൽ കണ്ടു , ഞാൻ മറ്റൊരു പൂത്തിരി!
കാലത്ത് നാല് മണിയ്ക്കെ ണീപ്പിച്ചച്ഛൻ,
കണികാണിച്ചമ്മൂമ്മ, വന്ദി ച്ചു കാൽക്കലും.
ഉപ്പില് മുക്കിയ വെല്ല ത്തിൻ കഷണങ്ങൾ
വായിലെയ്ക്കിട്ടിട്ടു ചൊല്ലാതെ ചൊല്ലിയോ?
മക്കളെ, മധുരവും കയ്പ്പും നിറഞ്ഞതാ -
-ണീ ജീവിതം , അത് സ്വീകരിക്കൂ --
കൈ നീട്ടം വാങ്ങിയി ട്ടവിടുന്നെണീക്കവേ
വന്നെത്തീ കൂട്ടുകാർ , പിന്നെ- നാട്ടുകാരും --
* * *
* പാള വണ്ടി
കമുകിൻ പാള യുടെ ഓല പോലത്തെ ഭാഗങ്ങളെല്ലാം കളഞ്ഞ ശേഷം
ഒരാള്പാളയിലിരിക്കും.
മറ്റെയാൾ നട വഴിയിലൂടൊക്കെ വലിച്ചോണ്ട് പൊകും.
തളരുമ്പോൾ മറ്റെയാൾ ഇരിക്കും, ഇരുന്നയാള് വലിക്കും.പാള കീറി, ഇട്ട കുപ്പായവും കീറുമ്പോള് കളി നിര്ത്തും.
നാട്ടിന് പുറത്തെ കുട്ടികളുടെ ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട വിനോദം ആയിരുന്നു ഇത് .
അനിത പ്രേംകുമാര് , ബാംഗ്ലൂര്
ഏപ്രില് മാസം ഇത് , വേനൽ കഠിനമായ്,
മാവുകൾ, പ്ലാവുകൾ , കായ്ച്ചു നിൽക്കൂ .
പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞിട്ട് കൂട്ടുകാര് വന്നെത്തി ,
"പാള വണ്ടീ"* ലൊന്നു ചുറ്റീടെണം !
പച്ച മാങ്ങ തിന്നു വെള്ളം കുടിക്കവേ,
അമ്മൂമ്മ ചൊല്ലുന്നു " അരുത്, മോളേ"
വയറിനു കേടിതെ ന്നറി യാത്തകൊണ്ടല്ല ,
ഉണ്ണി മാങ്ങയ്ക്കെന്തു സ്വാദാണെന്നോ!
പലതരം മാമ്പഴം ഉണ്ടെങ്കിലും അതില്,
നാട്ടു മാങ്ങയ്ക്കെന്തു മധുരമാണ്!
മാവിൻ ചുവട്ടിലായ് കാത്തു ഞാൻ നിൽക്കവേ ,
കാറ്റൊന്നു വീശുന്നു , അടരുന്നു, മാങ്ങകൾ---
കൊന്നകൾ പൂത്തിതു , സ്വർണ്ണ വർണ്ണ ങ്ങളായ് ,
വന്നുവല്ലോ വിഷു, ആഘോഷമായ് --
വയലിലെ വെള്ളരി മൂത്തു , പഴുത്തല്ലോ ,
സംക്രമത്തിന് നാള് വിളവെടുപ്പ് ---
കൊന്നയും, മാങ്ങയും , വെള്ളരി, ചക്കയും,
കോടി മുണ്ടും നവ ധാന്യങ്ങളും.
കോയക്ക, കണ്ണാടി, സ്വർണ്ണവും , വെള്ളിയും
എല്ലാമൊരുക്കുവാൻ കൂടി ഞങ്ങൾ --
ബോംബുകൾ, ഓലപ്പടക്കങ്ങൾ , കാന്താരീ,
പൂക്കുറ്റി , ചക്ക്രങ്ങൾ , കമ്പി ത്തിരി.
പൂത്തിരി കത്തുന്ന നേരത്തെന്നനിയന്റെ
കണ്കളിൽ കണ്ടു , ഞാൻ മറ്റൊരു പൂത്തിരി!
കാലത്ത് നാല് മണിയ്ക്കെ ണീപ്പിച്ചച്ഛൻ,
കണികാണിച്ചമ്മൂമ്മ, വന്ദി ച്ചു കാൽക്കലും.
ഉപ്പില് മുക്കിയ വെല്ല ത്തിൻ കഷണങ്ങൾ
വായിലെയ്ക്കിട്ടിട്ടു ചൊല്ലാതെ ചൊല്ലിയോ?
മക്കളെ, മധുരവും കയ്പ്പും നിറഞ്ഞതാ -
-ണീ ജീവിതം , അത് സ്വീകരിക്കൂ --
കൈ നീട്ടം വാങ്ങിയി ട്ടവിടുന്നെണീക്കവേ
വന്നെത്തീ കൂട്ടുകാർ , പിന്നെ- നാട്ടുകാരും --
* * *
* പാള വണ്ടി
കമുകിൻ പാള യുടെ ഓല പോലത്തെ ഭാഗങ്ങളെല്ലാം കളഞ്ഞ ശേഷം
ഒരാള്പാളയിലിരിക്കും.
മറ്റെയാൾ നട വഴിയിലൂടൊക്കെ വലിച്ചോണ്ട് പൊകും.
തളരുമ്പോൾ മറ്റെയാൾ ഇരിക്കും, ഇരുന്നയാള് വലിക്കും.പാള കീറി, ഇട്ട കുപ്പായവും കീറുമ്പോള് കളി നിര്ത്തും.
നാട്ടിന് പുറത്തെ കുട്ടികളുടെ ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട വിനോദം ആയിരുന്നു ഇത് .
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteഓര്മ്മകളുടെ പൂക്കാലം മനസ്സിലേക്കിരച്ചെത്തുന്നതുപോലെ..
ReplyDeleteഹൃദയം നിറഞ്ഞ വിഷുദിനാശംസകള്...
പഴയകാല വിഷു ദിനങ്ങളിലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ട് പോയി കവിതയിലെ വരികള്..
ReplyDeleteസമ്പത്സമൃതിയുടെ ഒരു നല്ല വിഷു ഞാനും ആശംസിക്കുന്നു..
HAPPY VISHU
ReplyDeletewww.hrdyam.blogspot.com
മക്കളെ, മധുരവും കയ്പ്പും നിറഞ്ഞതാ -
ReplyDelete-ണീ ജീവിതം , അത് സ്വീകരിക്കൂ --
അതുതന്നെ....
വിഷു ആശംസകള്
വിഷു ആശംസകള്........
ReplyDeleteപാളവണ്ടിയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞ് വർഷങ്ങൾക്ക് പിറകിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി... അതൊക്കെ ഒരു കാലം...
ReplyDeleteവിഷു ആശംസകൾ....
ആ കാലം ഓര്ക്കുന്നവരും ബ്ലോഗ്ഗെര്സില് ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞതില് സന്തോഷം
Deleteഅനിത
വിഷുക്കാലവും, മാമ്പഴക്കാലവും പോലെതന്നെ...
ReplyDeleteമനോഹരമായ ഒരു കവിത.
ഒരു പക്ഷേ കേരളത്തില് വെച്ചായിരുന്നു ഈ കവിത വായിച്ചിരുന്നെങ്കില്
ഇത്രക്കും ഇഷ്ടം തോന്നില്ലായിരുന്നു.
ഇതിപ്പോ ഈ സൗദി-അറേബ്യയിലെ
നോക്കെത്താദൂരത്തെ മരുഭൂമികള്ക്കിടയില് നിന്നും
കൊതിപ്പിയ്ക്കുന്ന, അന്യമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കുറേ ഓര്മ്മകള്
കേള്ക്കുമ്പോള് കരളുപറിയുന്ന ഒരു നല്ല സുഖം.
കൂടെ,ഒരിക്കലും തിരിച്ചുകിട്ടാത്ത ബാല്യകാലത്തെക്കുറിച്ചുള്ള
മധുരിക്കുന്ന ഓര്മ്മകളും.
ഹൃദയപൂര്വം ആശംസകള്.... നേരുന്നു
വളരെ സന്തോഷം.
Deleteഇങ്ങനെയൊരു കമന്റു തന്നെ വല്ലാത്ത ഒരു എനര്ജി തരുന്നതാണ്. നാട്ടില് ആയിരുന്നെങ്കില് ഒരുപക്ഷെ ഇതൊന്നും ഞാനും എഴുതില്ലായിരുന്നു. അന്യ നാട്ടിലെ ഒറ്റപ്പെടല് തന്നെയാണ് ഈ എഴുത്തിന്റെ യൊക്കെ പിന്നില് .
ആശംസകള് തിരിച്ചും അറിയിക്കുന്നു.
അനിത
കുറേ നാളുകൾ പിന്നോട്ടു സഞ്ചരിക്കാൻ മനസ്സിനെ പ്രേരിപ്പിച്ച വരികൾ. അന്നത്തെ പാള വണ്ടിയും, ഓലപ്പീപ്പീയും, ഓലപ്പന്തും, വെള്ളയ്ക്കാ വണ്ടിയുമൊക്കെ ഇന്നത്തെ തലമുറയ്ക്ക് അന്യമാണ്.
ReplyDelete