ആത്മഹത്യയ്ക്ക് മുന്നേ...

ആദ്യം അവനവനെ സ്നേഹിക്കാന്‍, അംഗീകരിക്കാന്‍ പഠിക്കുക. അത് സ്വാര്‍ത്ഥതയല്ല..
-------------------------------------------------------------------
ആത്മഹത്യയെ പറ്റി ഇപ്പോള്‍ പോസ്റ്റ്‌ ഇടുന്നു, അദ്ദേഹം ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോള്‍ ആരും അദ്ദേഹത്തെ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല, തുടങ്ങിയ രീതിയിലുള്ള കുറെ എഴുത്തുകള്‍ കണ്ടു.

ശരിയാണ്.. ജിനേഷ് മടപ്പള്ളിയെ നിങ്ങളില്‍ പലരെയും പോലെ ഞാനും ഇപ്പോള്‍ ആണ് അറിഞ്ഞത്. അറിഞ്ഞാലും നമ്മള്‍ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തിരിക്കുമോ? സാധ്യതയില്ല താനും...
എങ്കിലും അതിനൊക്കെ മുന്പ് 2016 ജനുവരി 20 നു എനിക്ക് വന്ന ഒരു fb സുഹൃത്തിന്റെ msg ഇൽ അദ്ദേഹം എന്നോടു ചോദിച്ചു, അനിതേച്ചിക്ക് ഇന്ന ആളെ അറിയുമോ എന്ന്. ആ ആള്‍ അനിതേച്ചിയുടെ വലിയ ഫാന്‍ ആണെന്ന്. കൂടെ ആ ആള്‍ ഞാന്‍ കാരണം ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നു എന്ന് കാണിക്കുന്ന msg കളുടെ സ്ക്രീന്‍ ഷോട്ട് കളും..
നോക്കിയപ്പോള്‍ എനിക്ക് ആളെ അറിയില്ല. എന്നോടു സംസാരിച്ചു ഒരാള്‍ പോസിറ്റീവ് ആയി തിങ്ക്‌ ചെയ്യാനും ജീവിക്കാനും തുടങ്ങി എന്ന് കേട്ടപ്പോള്‍ ഇന്‍ബോക്സില്‍ ആ ആളുടെ പേര് അടിച്ചു നോക്കി .‍
ഞാന്‍ എന്താവാം, അയാളോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുക?
നോക്കിയപ്പോള്‍ എടുത്തു പറയാന്‍ മാത്രം ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. സുഹൃത്തല്ലാത്ത ഒരാള്‍ വന്നു അയാളുടെ ചില വലിയ ( ചെറിയ) പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഇന്‍ബോക്സില്‍ പറഞ്ഞു..
ഞാന്‍ എന്‍റെ പോസ്റ്കളില്‍ കാണുന്ന സ്ഥിരം ശൈലിയില്‍ കുറഞ്ഞ വാക്കുകളില്‍ മറുപടിയും കൊടുത്തു. ആള്‍ ആരെന്നോ പേരെന്ത് എന്നോ ഒന്നും നോക്കിയിരുന്നില്ല. എന്തിന്, ഫ്രണ്ട് ലിസ്റ്റില്‍ പോലുമുള്ള ആള്‍ ആയിരുന്നില്ല.
ഏറെ അടുപ്പമുള്ള FB സുഹൃത്തില്‍ നിന്നും ഈ വിവരം കേട്ടപ്പോള്‍ സന്തോഷം കൊണ്ടു ഞാന്‍ വല്ലാതായി.. മനസ്സ് നിറഞ്ഞ ഒരു അവസ്ഥ. കുറെ നാള്‍ അതിന്‍റെ ഹാങ്ങ്‌ ഓവറില്‍ FB യില്‍ എഴുതാന്‍ പോലും തോന്നിയില്ല.
( ആ ആൾ വളരെ നന്നായി ജീവിക്കുന്നുവത്രേ ഇപ്പോഴും ..)
ഒരാളെ--- ഒരാളെ എങ്കിലും നമുക്ക് ആത്മഹത്യയില്‍ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിക്കാന്‍ പറ്റി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അതൊരു ജന്മ പുണ്യമായി തന്നെ കാണുന്നു ഞാന്‍..
മറ്റൊരാളുടെ പ്രശ്നത്തിന് ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് ചെവിയോര്‍ക്കാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കുമായാല്‍ ഒരു പക്ഷെ... നിങ്ങള്‍ക്കും...
( ഈ പോസ്റ്റില്‍ കാണുന്ന സ്ക്രീന്‍ ഷോട്ട് ഇവിടെ ഇട്ടതു ഒരു msg പകര്‍ന്നു കൊടുക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമാണ്. ആ FBസുഹൃത്ത്‌ എന്നോടു ക്ഷമിക്കും എന്ന വിശ്വാസത്തോടെ... )

- അനിത പ്രേംകുമാര്‍-